„„جای تودردل تنگم خالیست„„
مینوازدباران
سازتنهایی من راآرام
میزندنبض درخت
می طپد قلب زمین.
دررگ سبزطبیعت
خون گرمی جاریست...
درعلفزار
گویی
دختری سبزه قبا
میرقصد
به اشارت نسیم
ردبرقی غران
می دردابرهارا
می پردخواب زمین...
وه!
چه زیباست
سبزه زاران دربهار...
بردرختان
نغمه زیبای سار..
وه!
چه زیباست
رقص موزون علف
دست دردست نسیم...
دربهاری
اینچنین
روح افزا٫
پشت این پنجره های بسته
بتومی اندیشم
بتو
ای
سبزترین رویای زیبای بهار!
بتومی اندیشم
وبه اینکه
بی تو
چقدرتنهایم
وچسان خم گشته
قامت شبهایم...
مینوازدباران
سازتنهایی من راآرام
میزندنبض درخت
می تپدقلب زمین
دررگ سبزطبیعت
خون گرمی جاریست
ای حضورت
سبزترازاین نوبهار
„جای تودردل تنگم خالیست„
شعراز:نیماراد
تقدیم به بانمک ترین دخترلاهیجان..
6 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/06/19 - 16:46 در شعر و داستان